Parklarda oturur şiir yazar geceleri
Kelimeleri yanlış hep eksik heceleri
Cepleri boş yüzü soluk yine sarhoş belli
Midesi banker ancak pek cömert değil gibi
Zamandan izole ve bekleyeni yok evde
Cepleri boş yüzü soluk duymuyor ses soluk
Gece parklar çetindir kan akar oluk oluk
Tekinsiz bir hal takın zor değil oyunculuk
Bakışın keskin olsun öksürüğün boğuk
Bu beklemiş her şeyi düşman bellemiş hem de
Gelmeyin üzerime buğulu salıncaklar
Ben bağışlanmam ama kıymayın oyuncaklar
Görüp tatmak isterim nice martlar ocaklar
Derken uyanmasaydı sonsuza katacaklar
Uyur çocuk nesneye yükledi hür irade
Katılsa sonsuzluğa şimdi nihayetliydi
Hem iyi olurdu ömrünce şikayetçiydi
Sürekli olarak kendiyle husumetliydi
Bu saatte burada yoksa hayalet miydi
Derdi nedir herkes uyurken hanelerinde
