17 Şubat 2020 Pazartesi

Kendime Öğüt

En büyük belalar benim başıma geldi
Buldu beni felaketler saklandığım halde
Hem yerim yurdum yok yolcuyum
Gizli gemiler içindeyim
Dalgalandım bulandı suyum dalgalandıkça
Durulmadım

Kımıldıyor kulağımda uzak sesler şimdi
Uzak akrabalar gibi yalnız öğüt verir hepsi
Derler ki

Durul yolcu
Vakit doldu
Bulanık suyun ısındı
Bir sonraki liman
Alabora

2 yorum:

  1. Arada gelir bu blogu kontrol ederim, bilmiyorum belki de çok önceden beri takip ettiğimden ve seneler geçtikçe sendeki değişimi yazdıklarında ve aynı şekilde kendimde gördüğümden yazdıklarını okumak beni biraz olsun rahatlatıyor. Bu arada umarım her şey yolundadır ne olursa olsun tanımadığın ama yazdıklarının dokunduğu birini bilmek iyi gelebilir diye yazdım bunları.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Okunduğunu bilmek güzel, teşekkür ederim. Ayrıca bu yorumu bulmak günüme heyecan kattı, güzel bir detay.

      Neredeyse üç senedir bir şey paylaşmıyordum burada, bilsem daha evvel atardım yazdıklarımı. Umarım siz de iyisinizdir. İleride tanışmak ümidiyle, selamlar.

      Sil