Fail

Büyük bir yudum aldım ve başladım yine

Sağ omzum eğik, boynum bükük

Bir utancım var sanılmasın

Böyle izole ediyorum sizlerden kendimi

Sol omzumu bende sakladım

Nerelerden geçsem bir ruha değmedi

Aranızda yaşamak da bir utanç kabul edilebilir

Evet, şimdi ne olacak

Ben muhatap almasam da

Başkaları veriyor size cevaplarımı yerime

Avukat tutmadım, sevenim çok

Yine de

Yalnız değilim sanılmasın

Kimse bir bağlamda konuşmadı

Burnu havada birilerinin birileri dikkatsiz

Bilmem dünyaya gelmeyi hak edecek ne yaptım

Dünyaya gönderilmeyi

Acaba ilk günahımı

Kal ü beladan evvel mi işledim

Laf edebilen ağızlar

Edebildiğine ediyor

Bir anlam içermese de

Ruh üfleyen ağızlar

Yaratabildiğine yaratıyor

Bir yaşam içermese de

Madem laftan, konuşmaktan girdim konuya

Bu gece de kendimden bahsedeyim

Zaten hep kendimden bahsederim

Ve şiir gibi dökülür elimden

Dize olur o an cümlelerim

Boş yere girdim konuya

İtiraf, ben pek konuşmam

Ulaşamıyorum sizlere, inancım yok

Ulaşacağım umuduyla döküldüğüm gecelerim de

Çok olmuştur gerçi ama

Kandırmasın sizleri

Umut anlıktır, inanç daimi

Kelimelerin arasından kovulup gelmiş

Hain roman kahramanıyım ben

Satır aralarıydı yurdum

Yerimden yurdumdan oldum, kimsesizim

Kaçıncı bölümde, kaçıncı kısımda öleceğim meçhul fakat

Failim kim belli

Yine ben öldüreceğim kendimi

Öylesine Bir Çağrı

Diz dize, hadiselerle dolu ve gerilimli onca zaman geçirdikten sonra, senelerin seni ne hale getireceğini, birbirimiz için ne kadar yabancı, ilgisiz olacağımızı düşünerek zehirleniyorum.

Hatıralar, silinir. Gerçi silindikçe uzak ve daha hasret dolu olurlar, senden kurtulamam.

Kendime bir varlık amacı düşünüp bulamadığım yıllar içinde, suni bir gündem yaratarak sevdim kimi sevdimse. Sen de onlardan birisin. Ama bu, senin kıymetini hiç azaltmıyor. Yalnız bu huyumu hatırladıkça ben kendime düşman oluyorum. 

Nedense yaptığım her şeyi bir şekilde açıklamak istiyorum, mantıksal bir düzleme oturtmadığım her seçimim için ceza kesilecek bana sanki.

Barışmamız için seni ikna eder mi, mazeretimi kabul eder misin bilmiyorum ama, ölüm var. Ve söylüyorum, ölüm olmasaydı, ben yine barışmak isterdim seninle, kendimi çürütürcesine.

Ve ölüm olmasaydı, hiçbir zaman bitmeyecek bu sıkıntılara nasıl göğüs gererdim bilmiyorum. Ölüm var ve sıkıntılar sonlu. İyinin ve kötünün noktası ölüm. Her şeye bir sünger çekiyor. 

Artık gelmesen de olur.