26 Mart 2016 Cumartesi

Bir Gökyüzü Gördüm Allara Bürünmüş

Yüzündeki her kıvrımı biliyorum
Çillerini tek tek saydım
Her seferinde unutup baştan aldım
Bakışım burnuna takılıyor ne kadar denesem
O kadar küçük
O kadar güzel
Mutluluk butonum olurdu
Ah dokunabilsem


Yüzündeki her kıvrımı biliyorum
Uzun süre bakamıyorum
Dayanamam
Pek az saniyelik kaçamak bakışlarla
Gözlerini de kazıdım aklıma
Her gece tavanda belirir onlar


Yüzündeki her kıvrımı biliyorum
Çenendeki ufak nokta
Tohum bile almaz belki ama
Ben büyüdüm içinden
Yanakların kızarırken


Yüzündeki her kıvrımı biliyorum
Ve denebilir ki
Gördüğüm en güzel şeysin
Seni seviyorum



                                10 kasım salı  2015/  08:26


   Pek yatkın olmamama karşın zamanında böyle bir şiir yazmış bulundum. Abartılı veya samimiyetsiz gelebilir, bana dahi öyle geliyor, üzerinden çok zaman geçti. Fakat sabahın köründe, yatakta mırıldanarak duygu yoğunluğu içinde yazılmış dizelerdi. Sonda dipnot şeklinde tarih ve saati belirtmemin nedeni de lale devri lirizmine kapıldığım anların az ve özel olduğunu vurgulamaktı. Normalde yazdıklarımın tam tarihine dikkat etmem ama yazarken bile anlamıştım nadir bir an olduğunu. Her neyse. Muhatabına değil de yine sizlere ulaşan ne idüğü belirsiz bu şiirin içinden en azından birkaç kısım gözünüze çarpar umarım. Çarpmaz ise de mazur görün. Görüşmek üzere.











Hiç yorum yok:

Yorum Gönder