Beni Kaba Bir Fişekle Vurdular

I.
Beni kaba bir fişekle vurdular
Ne durup düşündüler
Ne üzerimde durdular

Neden yoktu ben zaten ölmeyi arıyordum
Bıraksalar üç vakte kadar ölecektim
Yorgundum tepeden tırnağa ağrıyordum

II.
Zorunda değilken arkamdan ağladılar
Shakespeare sonesi de değildim ama
Olayı kadere bağladılar

Sorumluluk alan asla yoktu
Suçunu gören tanıyan çıkmadı
Tek duyulan hep duyulan homurtu

III.
Yolda şapkalı bir adam tükürüyordu
Işık kırmızıydı kamyon yürüyordu
İkisi de hayalinde düşünmeden ürüyordu

IV.
Beni kaba bir fişekle vurdular
Ne durup düşündüler
Ne üzerimde durdular
Sorsanız şikayetçi değilim
Dayanılmıyor artık iyice kudurdular